De Razende Reporter besloot dit weekend maar eens te kijken in Sporthal De Brug te Groningen. Daar stond een leuke pot op het programma voor ON D3, vanuit Delfzijl/Appingedam kwam Trias D1 op bezoek. Een wedstrijd tussen de nummers 4 en 2 van de ranglijst, het onderling verschil was 4 punten. Zou ON D3 kunnen verrassen?

Zo te zien vanaf de tribune was ON compleet en zelfs de stuiter-coach was weer van huis gehaald. Na een kleine voorbespreking was het inlopen, inspelen, inslaan en gaan met die bal. Op serve van Jelbrich nam ON een voorsprong van 9-0! Met verzorgd volleybal werd deze voorsprong vastgehouden tot het einde van de set. Daar was het nog steeds 9 punten verschil: 25-16. In de 2e set waren de rollen omgedraaid. Trias ging beter spelen, dwong de fouten af bij ON en trok met 16-25 de stand weer helemaal gelijk.

In de 3e set was het spel aan ON zijde beter, maar niet voldoende. Aanvallend kwamen de dames er niet meer door en maakten ze teveel eigen fouten. ON knokte zich nog wel terug in de set, maar moest deze met 19-25 aan Trias laten. De opstelling werd weer omgegooid en de meiden kregen het vriendelijke doch dringende verzoek er een 5e set uit te slepen. Nu we er toch zijn……….!  Onna deed haar best de bordjes om te gooien, wat bij 6-2 voor ON al mis liep volgens Trias. Klopte het wel of klopte het niet, we zullen het nooit weten. De meiden gooiden alle remmen los, Tinus vierde punten alsof ze kampioen werd, bleekgezichtje Do kreeg weer kleur op de wangen en op alle fronten was ON deze set de bovenliggende partij. De meiden in het oranje (en zwart) pakten de set met 25-18 en trokken hiermee de zo gewenste 5e set uit het vuur.

ON bleef het niveau van de 4e vasthouden en nam direct een kleine voorsprong. Trias maakte iets meer fouten en bij de veldwissel stond het 8-5 voor ON. Stuiter-coach bleef de meiden aanmoedigen om alle punten te willen pakken en had soms net zo’n rood hoofd als bleekgezichtje. Bij 14-8 was het matchpoint en die werd direct gepakt. Een rondedansje volgde en de winst werd daarna beklonken met een drankje in de kantine. Staande bij de bar hoorde ik stuiter-coach zijn dankbaarheid en trots uitspreken. “Een overwinning als team, hard gewerkt, blijven geloven in een goede afloop”, waren zijn woorden geloof ik (kon het niet helemaal goed horen helaas). Volgende week moeten de meiden naar Hoogezand, wie weer raazzzzzz ik daar ook wel even langs voor een kort of lang bezoek / verslag.

De Razende Reporter!